Hoera! Siem werd 6 jaar, en dat moest natuurlijk gevierd worden met een echt kinderfeestje.
Vroeger hadden we altijd van die heerlijke feestjes met een speurtocht in het bos – met rode draadjes aan de bomen onderweg. Dat wilde ik dit jaar ook graag doen, maar ja… in Utrecht is een bos niet altijd binnen handbereik. Dus besloot ik: we maken gewoon een speurtocht door de wijk!
De voorbereiding
Eerst ben ik gaan kijken op GoogleMaps om een leuke route te bedenken. Het eindpunt had ik al in mijn hoofd, dus ik hoefde alleen nog de weg ernaartoe te plannen. Samen met Lis ben ik door de wijk gelopen om te kijken wat leuke en opvallende plekken zijn. Op de kaart zag ik wat interessante puntjes, en het bleek dat ik daar zelf ook nog nooit was geweest — extra leuk dus!
Daarna heb ik de speurtocht uitgewerkt. Op mijn lijstje stonden allerlei opdrachten: zoek een verkeersbord met een pijl, een smiley op een stoeptegel, of een rode auto. Bij elke plek kregen de kinderen een aanwijzing voor de volgende locatie. En als ze er echt niet uitkwamen of de verkeerde kant op liepen, gaf ik een klein duwtje in de goede richting. Zorg wel dat je punten kiest die blijvend zijn, een auto die geparkeerd is, kan de volgende dag weg zijn.
Spelletjes onderweg
Onderweg had ik twee spelmomentjes ingebouwd. De eerste was bij een watertap: daar moesten ze een emmer vullen met water – maar alleen met bekertjes en kleine bakjes! Ze vonden het fantastisch, zeker omdat het lekker weer was. Tip voor wie dit ook wil doen: neem geen dure emmer mee… die van ons heeft het niet overleefd 😅
Het tweede spelletje was een parcours met stoepkrijt. Ik had lijnen en rondjes getekend, waar ze overheen moesten springen en in moesten stappen. Als ze het parcours hadden voltooid, mochten ze weer verder met de tocht.
Het eindpunt
De speurtocht eindigde op een groot plein. Daar kregen ze wat lekkers en iets te drinken — even een welverdiend rustmomentje. Natuurlijk had ik ook een bal meegenomen, zodat ze lekker konden voetballen.
Achteraf bleek de speurtocht nét iets te lang te zijn. Aan het eind waren de kinderen er wel een beetje klaar mee. Dus: les geleerd! Volgend jaar maak ik de route iets korter, met natuurlijk weer een nieuwe eindlocatie en nieuwe opdrachten.
Het disco feest
Na terugkomst kregen alle kinderen nog een ijsje. En toen… was het tijd voor disco!
Met discolicht, bellenblaas en harde muziek was het feestje compleet. Dansen, lachen, springen — precies zoals een kinderfeestje hoort te zijn.
Aan het eind van de middag werden alle blije (en ietwat vermoeide) kinderen opgehaald. En wij? Wij plofte op de bank met een grote glimlach.
Wat een geslaagde dag! ❤️
