Lis is 1 jaar en 9 maanden en loopt een paar stappen los, en dan gaat ze kruipend verder. Dit doet ze eigenlijk al een paar maanden zo en er zit niet meer zoveel progressie in. Het lijkt alsof ze er angst voor heeft.
Nu weet ik dat niet alle kinderen in het zelfde tempo ontwikkelen en dat ieder kind anders ontwikkeld. Maar bij Lis maak ik me toch een beetje zorgen. Het idee dat ze het al lang zou moeten kunnen en dat er ergens een angst zit. Ook als je bedenkt dat de rest van de ontwikkeling, zoals kruipen en klimmen er wel al helemaal inzit en ze dit ook vrij snel kon.
Nu ga ik naar de fysiotherapeut toe om te laten checken of er echt niks aan de hand is en of we oefeningen mee kunnen krijgen om het lopen te stimuleren. En haar net even dat laaste zetje kunnen geven.
En wat ben ik blij dat ik naar mijn moeder gevoel heb geluisterd. Nu blijkt Lis soepel te zijn, waardoor ze minder stabiel loopt. Ze kan veel verder haar hand naar achteren doen, dan andere kinderen. Maar ook kan ze heel soepel haar benen naar voren doen, zonder er last van te hebben. Bij de fysio zie ik al dat na een paar oefeningen al gelijk hele stukken aan het lopen is. De oefeningen die we meekrijgen is, niet om haar aan de hand mee te nemen, maar juist aan haar elleboog en niet heel erg vast te houden, maar een beetje losjes. Je ondersteunt haar elleboog meer, zodat zij weet dat je er bent en haar kan opvangen. Je gaat ook steeds een stukje verder naar boven en houdt ook dit steeds los vast.
En dan maar oefenen, ik heb nog nooit zo vaak achter een bal aan gelopen.Want Lis vindt het super leuk om achter een bal te lopen. We zijn nu twee weken verder en we zien dat Lis bijna niet meer kruipt en het lopen helemaal door heeft. Haar angst is weg en wat is dit fijn en ook weer een paar zorgen erbij voor ons. Zo word het makkelijker om even naar de winkel te gaan, maar je hebt ook gelijk dat ze nu overal aan gaat zitten. Waar je langzaam leert dat kinderen mogen kijken met de ogen, is voor Lis dit opeens allemaal mogelijk en kan ze overal bij.
De opvoeding gaat nu weer een stapje verder en gaan we kijken hoe ze verder gaat ontwikkelen. Ze is nu ook steeds beter aan het praten en zegt steeds meer woorden. Je merkt dat ze begint te papegaaien, wat ik zeg hoor je haar ook zeggen. Het lopen is gelukt en zo kunnen we weer verder met de volgende fase.
